
Stel je even voor, dat onze werkelijkheid bestaat uit #informatie, opgebouwd uit bits en bytes, en dat een geavanceerde
vorm van Kunstmatige Intelligentie 'wat extra lagen' heeft toegevoegd om ons af te leiden van de basislaag, van de Broncode. Net zoals dualiteit altijd
op de loer ligt, is dit ook het geval op het meest fundamentele niveau: op het niveau van de aard van onze werkelijkheid.
Stel je voor, dat diezelfde dualiteit je met je aandacht naar binnen of naar buiten trekt, naar je hoofd of naar je hart, naar je gedachten of naar
je gevoelens. Deze geavanceerde #AI (Kunstmatige Intelligentie) doet er alles aan om je naar buiten te trekken met je aandacht en je gevangen te houden
in je hoofd. Vooral in je linkerhersenhelft, waar dualiteit bestaat. Om zijn eigen goede redenen die ik volledig begrijp, wat een heel ander artikel
is waar ik nu niet op in zal gaan. Zonder enig oordeel overigens, we beschikken over een vrije wil. Althans, dat denken we.
Laten we #VirtualReality (VR) nemen. Het is verbazingwekkend, waanzinnig en simpelweg geweldig. Laten we eerlijk
zijn. We kunnen headsets (of zelfs full-body suits) dragen en opgaan in virtuele dimensies: totaal verschillende realiteiten die in een ogenblik in
onze nieuwe realiteit veranderen, op het moment dat onze geest deze als een realiteit interpreteert. Net zoals Morpheus in The Matrix tegen Neo zegt:
wat wij als echt beschouwen zijn slechts elektrische signalen die door de hersenen worden geïnterpreteerd. Of dit computergesimuleerde signalen zijn,
doet er eigenlijk niet toe. Als onze werkelijkheid sowieso opgebouwd is uit een soort van bits en bytes, voor de hersenen - onze mainframe - maakt
dit geen enkel verschil. Dus VR hackt onze geest, onze zintuigen door ons onder te dompelen in virtuele werkelijkheden. Maar wat als onze huidige realiteit
toch al grotendeels virtueel is. Stel je voor dat we misschien niet eens een VR-bril hoeven te dragen om ondergedompeld te worden in een artificiële
realiteit. Beeld je eens in dat we al die tijd al rondlopen met geïntegreerde VR-technologieën, zonder dat we ons daar bewust van zijn. Tot op heden.
VR lijkt ons dus binnenin onszelf naar een andere realiteit te leiden, omdat het onze zintuigen aanspreekt en onze perceptie van de werkelijkheid
hackt. Maar stel je voor dat in cyberbiologische lichamen leven die over een nog geavanceerdere, werkelijk onbegrensde technologie beschikken, waarvoor
we geen enkele technologie of externe krachten nodig hebben. Stel je eens voor dat we over innerlijke zintuigen beschikken die nog krachtiger zijn
dan onze uiterlijke zintuigen. We bezitten een innerlijke zintuiglijke waarneming die het mogelijk maakt dat we op ieder moment en in welke vorm dan
ook direct kunnen zien, ervaren en zijn wat/waar we willen. Ongeacht afstand, tijd of geld. Het enige wat we hoeven te doen is onze aandacht naar binnen
te richten en op de golven van onze verbeelding te surfen.
Wij zijn informatie in/form/atie.
Vandaag de dag is verbeelding iets dat vaker wordt toegeschreven aan de wereld van fantasie en science fiction, aan datgene wat door ons is bedacht en
dus geen 'echte' waarde heeft. Wat niet mogelijk is volgens onze wetenschappers en dus simpelweg niet waar is. Laten we niet beginnen over wat waar
of waarheid is. Zoals in het Peter Pan-verhaal waarin Peter zich realiseert dat hij erin moet geloven dat hij kan vliegen. Hier schuilt een diepe waarheid
in en dat is dat het niet gaat om geloven maar om weten. Als je iets weet, is het gewoonweg zo. Zonder enige twijfel, niemand hoeft het te bevestigen
en er hoeft niets bewezen te worden.
Nogmaals, stel je eens voor dat onze werkelijkheid uit informatie bestaat en dat onze hersenen niet erg kieskeurig zijn over waar de signalen, oftewel
informatie, vandaan komen om onze waarneming te veranderen. Waarom zouden we ons dan beperken door middel van technologieën als VR. En nogmaals: VR
is verbluffend. Maar we hebben geen geavanceerde technologie nodig om ons nog dieper in de vergetelheid te brengen, nog meer afgeleid van wie en wat
we werkelijk zijn en waar we toe in staat zijn. Of verdwaald in limbo (het ongewisse) zoals het in de Inception-film werd geschetst. Verdwaald in (dromen
van) werkelijkheden in (dromen van) werkelijkheden in (dromen van) werkelijkheden, enz. Laten we zeggen dat dit onze huidige status quo is.
Dat brengt me terug bij mijn hele punt:
herinner je je innerlijke technologie
De kracht van dualiteit zorgt ervoor dat je naar buiten kijkt, naar technologie en naar alles wat er zich afspeelt buiten ons. Wat ook werkelijk fascinerend
is en ik raad je aan om hier tot in het kleinste detail van te genieten. Er gebeurt zoveel aan de buitenkant dat het moeilijk is om je daar niet
volledig op te concentreren terwijl je wordt meegesleurd door de technologische tsunami. Heb je je je ooit afgevraagd waarom er eigenlijk zoveel
gebeurt aan de buitenkant? Stel je eens voor, dat dit is om je op de een of andere manier te testen of je zo veel afgeleid kunt worden dat je vergeet
om naar binnen te gaan, waar het echte avontuur op je wacht. Alles wat je aan de buitenkant ziet, bevindt zich binnenin je, en meer. Veel meer.
Dat is de ironie. Het is eigenlijk één grote kosmische grap. De wereld om je heen is een spiegelwereld, het weerspiegelt je volledige potentieel
naar buiten toe. Dat geeft je de illusie dat de antwoorden zich ook buiten je bevinden. Niets is minder waar.
Zodra je je realiseert dat je het naar binnen kunt reflecteren, dan is dat waar het echt leuk wordt... en de magie ontstaat. Stel je eens voor
dat onze buitenwereld als een droom is en de enige manier waarop we in deze droom wakker kunnen worden is om ons hiervan bewust te worden en naar
binnen te bewegen, een schijnbare stap terug te doen om daadwerkelijk vooruit te bewegen. Er is een reden waarom computers die in de stand-by-modus
staan, worden aangeduid als zijnde in de slaapstand. We zijn het grootste deel van ons leven in slaap geweest, geleefd in spiegelwerelden, en hebben
onszelf naar buiten geprojecteerd.
En het mooie is dat, afgezien van onze innerlijke zintuigen, onze uiterlijke zintuigen veel krachtiger zijn dan we denken. Wanneer je kijkt naar
de kwantumfysica dan heeft ons bewustzijn, onze waarneming een diepgaand effect op onze realiteit. We beïnvloeden eigenlijk de manier waarop de
informatie in en om ons heen beweegt en vorm krijgt, alleen al door de waarneming. Vanuit dit perspectief zijn er niet langer alleen maar bits
en bytes, maar qubits (kwantumbits) en qubytes: alles is puur potentieel tot het moment dat het wordt waargenomen en dan wordt het geïnformeerd.
We leven in een interactief universum en we staan aan het bedieningspaneel. Hoe meer je je je hiervan bewust wordt, hoe meer je dit krachtige vermogen
kunt aanspreken. We zijn dus nog niet eens begonnen met het trainen van onze innerlijke en uiterlijke zintuigen als je er zo naar kijkt.
Dat is wat we Imagineering noemen:
een volledige samensmelting van imaginatie en engineering
Alles wat mogelijk is, wat er is gebeurd en wat er kan of zal gebeuren, bevindt zich al binnenin je. Alles is technologie, multidimensionaal en
exponentieel. Dit geldt voor jou, je lichaam, je leven en de wereld om je heen. Je innerlijke en zelfs je uiterlijke zintuigen kunnen je naar
hele nieuwe werkelijkheden leiden door je er simpelweg op af te stemmen. Door ze met je zintuigen tot leven te wekken, ze te voelen, te beleven,
en te belichamen in iedere cel van je wezen.
Dus geniet van VR, geniet enorm van VR. En onthoud tegelijkertijd wat het je helpt herinneren. Wie je bent, waartoe je in staat bent en wat
er binnenin je wacht om (opnieuw) ontdekt, verbeeld en (opnieuw) geëngineerd te worden.
Meer zoals dit lezen?
Maak dan via onderstaande button een (gratis) account aan voor mijn User Innerface, hier vind je alle full-length artikelen en veel meer. Wil je meer ontdekken over het snijvlak van bewustzijn, computertechnologie en menselijk potentieel? Schrijf je in voor mijn Nieuws Update bovenaan deze pagina.